Bij het Boertje lag zoete tamarinde los in de verkoop, €0,59 per 100 gram (en bij de Makro kocht ik bovenstaande doos). Nou hebben we wel tamarindepasta in de kast staan, maar de vrucht is toch betrekkelijk nieuw voor mij en ik heb zéker nog nooit 'verse' tamarinde gegeten.De vreemde bruine peul ziet er boonachtig uit, een beetje als over- jarige doperwten. Het schilletje is tamelijk hard, en na krakerig in- drukken, kun je ze met enig gepeuter wegpellen. Tevoorschijn komt een plakkerig goedje, door stugge draadjes omgeven. Die draadjes moeten ook weg (en tegen die tijd zitten je vingers al onder het plakspul).
Sceptisch steek ik de tamarinde in mijn mond en stuit al meteen op werkelijk KEIharde pitjes; net steentjes. In één tamarinde zitten een aantal pitten, dus je moet voorzichtig bijten want anders breek je er zéker je tanden op. Toch is de vrucht best te pruimen; zurig in eerste instantie, maar verder, tja, tamarinde-achtig. Niet echt een goed te omschrijven smaak, maar wanneer je van dadels houdt, zul je deze Aziatische tamarinde waarschijnlijk ook lekker vinden.
Dat gold in ieder geval wel voor mijn moeder; het was tevens háár eerste keer tamarinde. Een collega van het werk zei dat hij ze vroeger in Indonesië verslónd, maar dat het zuur rechtstreeks op zijn tanden inwerkte. We aten er samen een paar en kwamen tot de conclusie dat déze veel zoeter zijn. Zorg dus dat je de zóete tamarinde koopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten