Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

29 september 2008

Zij oogsten alle lof... (maar niet de witte!)

De botanische tuin (Plantentuin) van de Universiteit Gent is sinds 1902 ingericht aan de rand van het Citadelpark (K.L. Ledeganckstraat 35) en herbergt als zodanig tienduizenden plantensoorten in overdekte kassen, verwarmde serres én de buitenlucht. Een lust voor het oog, een genoegen voor de neus, plus een ...
Tja, plus een weldaad voor de stoute oogster. Want in de sectie "groenten-en fruittuin" liggen de rijpe tomaten te verpieteren in hun kistje en verdorren de dikke bonenpeulen aan de plant. De maïs verdroogt waar je bij staat en de weelderige spinazie groeit alle perken te buiten! Dat kán toch niet? Ik, als enthousiaste kweker zonder eigen akker (of tuin of zelfs maar stukje grond), kan het in ieder geval niet aanzien en ik zie het als mijn nobele taak om al dit eetbaars te redden door mijn tas te openen. (Natuurlijk heb ik niet letterlijk ál het eetbaars meegenomen, maar gewoon, twee gele 'coeur du bouf' tomaten en een vijftal berlotti bonen.) Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik de opzichter gezocht heb om af te rekenen (of een voorstel te doen), maar de gedachte is wél door mijn hoofd gegaan...

En dan stond daar nog een walnoot. Met vele okkernoten eronder. Voor de opraap! Dát mag toch wel?!

Open elke werkdag van 9.00 tot 16.30u en op zater-, zon-en feestdagen van 9.00 tot 12.00u.

Chèvre brie avec fenugrec

De discussie over de al dan niet toege- voegde waarde van Aula duurt voort hier in huis (ik vind het een overschatte en te dure delicatessenwinkel, mijn lief is het daar grotendeels mee eens en een goede vriendin gaat er graag boodschappen doen vanwege de constante hoge kwaliteit - toegegeven - en de ruime selectie).
En net toen ik weer eens uitgebreid had lopen oreren over de onzin om semi-gedroogde tomaten bij de pretentieuze traiteur in te slaan in plaats van bij de hardwerkende groenteboer om de hoek, reikte mijn hand naar geitenbrie van Cabrima. Met fenegriek; één van mijn lievelingskruiden... €22,25 per kilo.

'Reis'-droog

In Duitsland kocht ik rúim deo's in (want die heb je nooit te veel en wie kan ze laten staan aan €1,69 per stuk?). Enkele van mijn favoriete Odorex exemplaren en op aanraden van een vriendin de komkommerstick van Dove. Deze 'extra sterk' (heb ik feitelijk niet nodig, want ik háát rennen!) van Fa met 0% alcohol en rijst-extract, natuurlijk, verdween eveneens in mijn boodschappentas. De deodorant belooft 24u aangenaam droog, maar wat deze nieuwe aanwinst tot mijn gróte favorieten maakt is de heerlijke geur. Zelfs na enkele uren zit je nòg om je heen te kijken wat het is dat zo aangenaam ruikt...

28 september 2008

DB: Lavash Crackers

Eindelijk weer een hartige uitdaging voor de Daring Bakers deze maand! En hoewel ik enthousiast ben over het idee om 'lavash crackers' (Armeens dun en knapperig gebakken brood à la mankoush, Libanese mannaeesh, Iraanse barbari, Egyptische aiysh, Tunesische kesret en mella, Turkse pide of Arabische khoubiz) te maken - een originele suggestie van hosts Natalie (Gluten-a-go-go) en Shel (Musings from the Fishbowl), die een glutenvrije vegetarische (veganistische) creatie voor ogen hadden - moet ik het van de laatste dag af laten hangen eer ze gemaakt en gefotografeerd zijn. Gelukkig voor mij is het een relatief snelle bereiding, van 2,5 uur in totaal:
.
Finally. A savory challenge for this month's Daring Bakers. And a glutenfree vegan one for that matter. Although I am very enthousiastic about the whole concept of 'lavash crackers' (such an original suggestion by our September hosts Natalie and Shel) it had to wait until the very last minute... Luckily for me, its total preparation time consumes no more than about two and a half hours of my rare spare time (recipe as follows below - in Dutch - or as linked to above).

Recept:
In een kom worden 260g ongebleekte bloem (Francine tarwebloem), ½tl fijn zout, ½tl droge gist, 1tl maïssiroop en 1tl rijstolie losjes vermengd met ca. 140ml (of zoveel als nodig is) tot een plakkerige bal gevormd kan worden. Dan op een schoon werkblad het deeg zéker 10 minuten goed doorkneden tot zacht, elastisch en satijnachtig. De deegbal gaat terug in een licht geolie kom die wordt bedekt met plasticfolie (of een douchecap) en daar over een droge doek. Laten rijzen op kamer- temperatuur gedurende 90 minuten.Zonder verdere bebloeming of iets dergelijks, rol ik het deeg in gedeelten héél dun uit met een deegroller om daarna op een met bakpapier beklede bakplaat te positioneren (is nog het moeilijkst). Lichtjes besproeien met een plantenspuit met (schoon!) water en besprenkelen met een topping naar keuze. Ca. 15 tot 20 minuutjes de voorverwarmde oven in (190C) tot lichtbruin en knapperig.
C'est tout!
Het deeg plakt überhaupt niet aan het aanrecht en is inderdaad dunner dan dun uit te rollen. Wat dit deeg bij verre tot het makkelijkste deeg maakt wat ík ooit heb gehanteerd...

Voor de crackers lieten de hosts ons makers alle vrijheid om zélf te kiezen voor additionele ingrediënten aan het deeg (kruiden, zaden) en mogelijkheden voor toppings (zout, kruiden, etc). Ik vijzelde komijn met wat grof zeezout en was daar al zeer content mee, totdat ik hét ultieme spul vond om over het dun uitgerolde deeg te strooien: Sweet Fennel Seeds, zoals gegeten in India en omstreken ná het diner bij wijze van mondverfrisser; kruidige muisjes, zeg maar. Bizar maar verrassend lekker!

Het was een hele fijne uitdaging. Want vetvrij (zo goed als), want direct en snel resultaat, want uitdagend (hoe dun is dún?), want veelzijdig (toppings!). Meer van dit soort!!

Our hosts gave us almost complete freedom in our choice of toppings and/or additional ingredients. My dough consisted of flour, salt, corn syrup, rice oil, dry yeast and water. And I topped the crackers with cumin, because I think that goes really well with the whole Arabic feel. But then I found thé ultimate topping: Sweet Fennel Seeds as eaten in for example India by means of mouth refreshener after a meal. Bizarre but surprisingly good!!
I have loved this challenge: Fat free (almost), fast results, challenging (how thin is thin?) and versatile. More like these, please!

Het enige wat verplícht was: een dip, spread, relish of salsa voor erbij. Nou zijn de crackers smakelijk genoeg van zichzelf (vooral vers uit de oven: mmm) dankzij de knapperige bite en de kruidige komijn, maar goed, een potje zoetzure courgette van eigen makerij (rechts) mag altijd geopend worden. Op de foto hierboven verder een zéér zéér dun uitgerolde cracker (midden) en een dun uitgerolde cracker (links).
.
The only thing obligatory: a dip/spread/relish/salsa. I liked the crackers well enough as they were, but as I am obliged for such a GREAT challenge: the family recipe for very good sweet&sour zucchini! Pictured above, are thinly rolled out crackers (left) and very véry thinly rolled out crackers (center) with my choice of relish (right).

25 september 2008

Peas please

Dàt is nou nog eens wat je zegt: gevúlde erwtensoep. Bijna geen vocht te bekennen en dat is 'fine by me' want ik ben dól op dop- erwten (alle soorten, behalve die uit pot; blèh). Het vreemd- soortige 'Zweedse' broodje is een vondst uit de Auchan...

In een gewone pan op laag vuur in stukken gesneden góede worst (deze!!) laten smelten; het vuur hoger draaien en de worst in eigen vet aanbakken (of vet afgieten). Een gefruit uitje erbij, knoflookje, blokjes aardappel of wat dan ook. Kruiden niet vergeten (ik laat tegenwoordig bijna altijd een kaneelstok meetrekken) en afgieten met een vorm van bouillon: heet water en bouillonpoeder, -tablet of -vloeistof; of échte bouillon. Proeven! Op smaak brengen. Diepvrieserwten in de pan en uitlepelen over een bord met verse spinazie en zalm. I.e. maaltijd.

22 september 2008

1 = 6

Men stoppe een gekiemde - voorheen gedroogde - kikkererwt in een pot aarde en één zomer later hebbe men zes kikkererwten- peulen! Id est: vijf vérse kikkererwten, uniek in den lande, in de hand en één vérse kikkererwt in de mond! Eureka!!

Places to picknick (1)

Goed verstopt achter het centrum van Gent ligt de 'groene hemel' die de ruïnetuin van de Sint-Baafsabdij is (Gandastraat 1); vrij toegankelijk en sowieso een bezienswaardigheid (zie de recente vier-sterren recensie Zone09). Omgeven door een woonwijk aan de ene kant en een immens grasveld (mét oude poort) aan de andere kant, is de ommuurde tuin van de abdij met zijn ligging nèt aan de overzijde van de Leie, tegenover zwembad Van Eijk (het pasverkozen mooiste zwembad van Vlaanderen) werkelijk perfèct om een (zonnige) middag te verpozen. Mét picknick uiteraard.
Zolang dat tenminste een zóndagmiddag is (tot en met zondag 9 november, van 12.00 tot 17.00u), want op elke andere dag zitten de sloten op het toegangspoortje; hetzij voor een groepsrond- leiding. Een bijna vergeten pareltje.

21 september 2008

Risotto taart

Ik heb mezelf schijnbaar een onmogelijke taak toebedeeld. Ik had mezelf namelijk voorgenomen om vóór de op handen zijnde verhuizing, de voorraadkasten leeg te hebben. En dan bedoel ik ook léég. Dit blijkt onmógelijk! Werkelijk niet te doen. In de verste verten niet. Zelfs als ik gerechten maak waarvoor ik veel spul uit kast en diepvries nodig heb, kom ik óf niet volledig uit met de beschikbare hoeveelheden óf zie ik mezelf genoodzaakt een additioneel ingrediënt aan te schaffen wat dan weer niet volledig op gaat. En dan ga ik nog even voorbij aan het feit dat het veelal geen hoogstaande culinaire kunstwerkjes betreft...
Maar deze risotto'cake' kon er nog mee door en was best oké. Hoewel ik wel denk dat het Grote KastenLegen allemaal wat makkelijker kan dan risotto bereiden; daar eieren, kaas en crème fraîche (lees: room) doorheen mengen en dit in de oven bakken... (en het heet: vuilnisbak, maar daar ben ik gewoon principieel op tegen!)
.

18 september 2008

Aardappelpureecakejes

Eigenlijk bedoeld voor een picknick, maar aangezien ik en een vriendin met onze beider overbodige huisraad op een rommel- markt gingen zitten, hadden we wel wat vullend troostvoedsel nodig en dus waagde ik me de avond tevoren aan cakejes van aardappelpuree met fijngesneden broccoliroosjes. Gebakken broccolistamppot, dus feitelijk.
Maar wie maakt er nou puree van een zakje aardappelpuree? Da's voor mietjes; dus ik schillen en koken en stampen. Geblancheerde broccoli erdoor en een flinke hoeveelheid kruiden. Kaas erbij met een paar eieren, bloem, bakpoeder (bloem+bakpoeder of natriumbicarbonaat=zelfrijzend bakmeel). In vormpjes scheppen en afbakken. Met geraspte kaas op de bovenkant kwamen de cakejes goudbruin en geurend uit de oven.

Ik helemaal in m'n nopjes, want deze rakkers leken mij op zichzelf al bijna een complete maaltijd en zouden ook koud goed te eten zijn. Jammer alleen, dat ze van bodem tot top aan het papiertje bleven plakken. Misschien was de puree niet vast genoeg, maar van 'ontvormen' kon absolúút geen sprake zijn. Wel lekker, maar dat zal grotendeels door de kaas komen.

17 september 2008

15 september 2008

Hoe maak ik de koelkast leeg

Op deze site kun je (maximaal) vier ingrediënten invullen, waarna de zoekmachine voor je uitpluist wat je dáár nou eens mee moet maken. Maar als ik dan invul wat er bij ons nog in de koeling ligt (prei, rode bieten, appel), krijg ik enkele recepten voor borsjtsj (zonder prei), een idee voor gemarineerde everzwijnfilet met bietenpuree (helaas, even geen everzwijnfilet voorradig in huis; ik ben Obelix niet) en een suggestie voor zalmtartaar met gefrituurde groenten.
Misschien dus niet zo handig voor de veeleisende kok en de sjieke eter...

Ringvingers

"Rings" (heten die vroeger niet "Ringlings"?) van Nibb-it horen van oudsher om de topjes van je vingers, zodat je ze er dan lekker af kunt happen! Nou, lekker? Niet echt. Smaken naar verschraald oud frituurvet en passen, om heel eerlijk te zijn, helemaal niet meer om mijn vingers. De makers van Smiths zullen dit ook wel weten, waarom anders zouden ze "het hartige aardappelzoutje" weg- schrijven als "een krokante kinderknabbel met vrolijke kleuren"? (je bedoelt wittig, lichtgeel en vaalroze?!) Deceptie!

14 september 2008

Nettorama

Wat kun je nog meer willen dan een supermarkt om de hoek? Wat dacht je van een Nettorama én een Aldi? Score! Nou is het concept Nettorama mij niet bekend, maar wat is niet is kan nog komen en dus stap ik naar binnen.
Ik val lekker met mijn neus in de boter, want niet alleen zegt Nettorama de goedkoopste te zijn (in dergelijke vergelijkende markt- onderzoeken worden Aldi en Lidl altijd buiten beschouwing gelaten, waardoor je natuurlijk áltijd goed wegkomt...); de supermarktketen bestaat bovendien 40 jaar en dus geven ze 40 dagen lang 40% korting op geselecteerde artikelen. Score!

Dat betekent een bloemkool voor €0,47; 2xsuikermaïs voor €0,77; een pond nectarines €0,95; 40% kor- ting op twee pondspakken Kanis&Gunnink à €1,89; Johma tonijnsalade €0,81; literpak Milk&Fruit €0,69; een bakje champignons voor €0,41; en een bakje frambozen voor €1,01; 500g Almhof roomyoghurt €0,77; een literpak Coolbest €0,89 en 4 eierkoeken voor €0,59 (ik verwijs uiteraard naar aanbiedingen door de weken heen). Score! Zo wordt boodschappen doen wel héél leuk. Toch?!
De winkel (Groeneweg 50, Utrecht) ziet er enigszins 'shabby' uit, maar is schoon. Het assortiment is beperkt tot de basic A-merken (inderdaad goedkoop) met een kleine selectie van het huismerk.
Er zijn überhaupt geen mandjes (hûh?), dus pakken de meeste klanten een wagentje. Helaas zijn de gangen krap 1,5 stap smal en dat is precies twee personen met hun kar 'breed' en dan kan je er dus niet meer doorheen. Tel daar de vele trolly's met vakvulling bij op en er zijn heel wat omleidingen nodig om door de winkel te laveren. Wat bij míj al snel voor frustratie zorgt. Hoor ik daar iemand zeggen: "Geen wonder dat die champignons in de aanbieding zijn"?
Aan de kassa word ik eenvoudig weggedrukt door klanten achter mij die een leeg stukje lopende band hebben gespot en schijnbaar is 'goedkoopste' géén synoniem voor 'klantvriendelijkste'... Wanneer je dus aan het eind van de rit nog enige blijdschap over de lage prijs van je boodschappen (lees: aanbiedingen) overhoudt, dan is dít de supermarkt voor jou. Ik denk niet dat ik bij die groep hoor en al helemaal niet omdat vlees en brood op aparte afdelingen verkocht worden = drie keer boodschappen ordenen + drie keer aan de kant schuiven voor anderen + drie keer afrekenen + drie keer tassen en armen volladen. Misschien dat ik nog terugkom voor de Lotus speculoospasta (€2,29)...

(update 11-12-2008)
De Nettorama is verbouwd (die bij mij om de hoek dan): géén smalle gangpaden meer, geen aparte afdelingen meer voor brood en vlees (lees: dus ook geen versafdelingen meer), maar inderdaad wél érg goedkoop (avocado? €0,49).

Pâte de(s) dattes

Een blok dadelpasta (1kg) van de Auchan, voor slechts €1,08. Zou dat interessante gevulde koeken geven? Lijkt mij wel, hoewel er voorlopig van bakken niks terecht zal komen.
Overigens kochten we in de Franse hypermarkt óók 'ail fumé' (gerookte knoflook), maar dan een hele streng met twaalf bollen voor €2,99. Duídelijk in een kelder of schuur bewaren; zéker niet ín huis en al helemaal niet in de keuken, want alles ruikt binnen de kortste keren naar BBQ.

10 september 2008

Kaas-maïs-lepelbrood

Een klassiek bijgerecht uit de Amerikaanse keuken van de Zuidelijke staten, waarmee ik Ms Martha Stewart in de weer zag op Vitaya (B). En met haar spraakwaterval van "You're family will love you even more when you make this" en "This is just a recipe everyone should try" had ze mij al snel overtuigd om het ook te maken. En natuurlijk omdat de kasten hier leeg móeten (en leeg moeten zíjn eind oktober): cheddar corn spoon bread als vullende lunch.
.
Recept
De oven voorverwarmen op 200°C en ondertussen een vuurvaste vorm of glazen schaal beboteren en met bakpapier bekleden. Op middelhoog vuur 1el boter met 0,5l melk verwarmen tot de melk nèt van de kook af is. Ondertussen 4 eieren splitsen.
In gedeeltes 100g fijn maïsmeel door de melk roeren en zachtjes laten 'bakken' tot een dikke papa ontstaat. Hier dan 200g (verse) maïskorrels, 100g fijngeraspte (oude) kaas en cayennepeper naar smaak doorheen roeren. De maïspudding van het vuur af nemen en terzijde zetten. De eiwitten met een snufje zout stijfkloppen. Dan één voor één de (4) eierdooiers door de maïspudding mengen tot een homogene massa. Het eiwit er voorzichtig doorheen spatelen en het deeg in de ovenschaal overdoen. Bak het maïs'brood' 10 minuten en schakel dan de oventemperatuur terug naar 190°C. Bak nog minstens een half uur tot een goudbruine korst is ontstaan en het brood relatief droog oogt. Serveren met tabasco (of komkommersalade, in ons geval).

Pierino ijs

Tijdens de zomermaanden (dus het kan nog nèt) staat op de Groentemarkt te Gent de mobiele ijskar van Pierino. Geen toeters en bellen voor deze ijscoman, zoals sommige wél hebben als ze met opzichtige melodietjes door de woonwijken rijden, maar gewoon een stijlvol wit Volkswagen busje. Eén bol ijs kost €1,00 (goed excuus om ècht maar één bolletje te nemen) en mogelijke smaken zijn o.a. hazelnoot, speculoos, ananas, braambessen, meloen, yoghurt, citroen, mokka, kokosnoot, kiwi, peperkoek, honing en oh ja, aardbei.
Pierino heeft trouwens meerdere karren, want ze staan ook (vaak) bij de bieb op het Woodrow Wilsonplein (Zuid), op de Korenmarkt en soms op het SintPietersplein.

Plusminus 22

Niet iedereen is het met mij eens, maar ík vind de plantaardige balletjes van GardenGourmet lekker. Maar zoals mijn lief altijd zegt: "Niet alles wat plantaardig is, is per definitie goed en gezond; heroïne is óók plantaardig."

09 september 2008

Humor

Wat mensen zoal intypten op Google en waarmee ze op Mangerie?! terecht kwamen:
* hoe komen tropische vruchten in nederland * hoe slaap je * hoe smaakt ganzenborst * lego zeemonster * hoe zien bitterkoekjes eruit * waarvoor gebruik je je kaneelstok * verschil tussen macaroni en bitterkoekjes * twix wordt gemaakt met varkensvet * lassie dessertrijst voor sushi * wat betaal je gemiddeld voor 1kg poedersuiker * uitdrogen warme buffetten * waar kun je peperkoek kopen * amandelen laten trekken; hoe doen ze dat * recept man te paard * beugels sidebar bevestigen suzuki * hoe kom ik naar brussel * opwarmen ongepeld gekookt ei magnetron * papieren brandwerend tafelkleed kopen paars * hoeveelheid vitamine c gehakt * superol voor duiven * gevulde eieren koken * waar is een bakkerij die heet bakker bart * eigenschappen pijnboompitten * balsamico azijn inkoken hoe * gerechten met chips * hoe lang borstkolf rubbertje laten koken * wat klopt er niet * waarom heeft mijn schnitzel geen goudgele kleur

Broodrolletjes

Maak dit alléén met het allervérste brood! Neem zeker geen brood van een dag oud, want het smeren en oprollen moet scheurloos verlopen. In mijn hoofd had ik dan ook een professioneel uitziend lunchgerechtje voor ogen (zie foto hierboven), maar helaas kwam ik door allerhande andere onzin (werken, slapen) niet eerder aan vervaardiging toe dan toen het al te laat was, broodtechnisch (zie foto hieronder)... Maar wel lekker; vissig.

Patatzak

In de jaren '90 (of was het nog een decennium daarvóór?) bedacht aardappelgigant Aviko de 'eetbare patatzak'. Logischerwijs nèt zo'n goed idee als het eetbare ijshoorntje, maar helaas (voor het milieu) niet op gelijkaardige wijze succesvol geworden. De patatzak, gemaakt van aardappelmeel, bloem, plantaardige olie en zout, is zelden in het huidige straatbeeld terug te vinden (lees: nooit). Nou vind ík dat als je friet uit zo'n onhandige (mayonaise everywhere) papieren puntzak kan eten, dan kun je dat ook uit de rakker hierboven. Het plastic bakje is weliswaar een stuk overzichtelijker dan beide zakken, maar helaas ook een stuk vervuilender.

08 september 2008

Achterstallig onderhoud...

De lijst van 'moet ik ooit nog eens maken' recepten is inmiddels schier oneindig en bij het opschonen van mijn oude computer (de data zijn overgezet) kwam ik een gigantisch lange lijst met links en favorieten tegen, die ik niet anders weet te ordenen dan zó:

OudHollandse specialiteiten; authentieke recepten van Coqui- naria én basisrecepten; Culinaire Zaken; de Hollandse Pot; zélf de leukste taarten bakken; véle, véle soorten brood; Martha Stewart's gingerbread house; historische Engelse recepten; (kinder)recepten van de 'Sendung mit der Maus', zoals Rüblikuchen; calorie-arme(re) gerechten van HungryGirl; Indonesische gerechten; authentieke (Italiaanse) dolci; zélf ketchup maken; seizoensgebonden recepten van Landleven (à la GrandMère); traditionele (en eigentijdse) recepten uit Friesland; 'hoe maak je je koelkast leeg' zoeken in bijna 330.000 recepten; nóg meer fantastische broodrecepten; boterkoek; prachtige mooie en interessante (couture) cupcakes; bakvragen en -recepten; hoe je thuis sushi maakt; taaitaai; zélf port maken; gezonde recepten van Epicurious; zélf azijn maken; stained glass cookies (!); cookie-sheet cookie; stap-voor-stap zélf Pekingeend maken (en de eend daarvoor ligt zelfs al in de vriezer...); tiramisushi; chocolade paaseieren van échte eieren; roze citroenschijfjes; zebra-cake; bierkoekjes; Middeleeuws 'frumenty' granenontbijt; appelboter; gestoomd bananenbrood en zélfgemaakte Graham Crackers.

S.O.S. Piet

Op 9 oktober 2004 begon de Vlaamse tv-zender VTM met de uitzending van de reeks "SOS Piet", waarin vermaard chefkok Piet Huysentruyt bij de mensen thuis, op verzoek, hun culinaire problemen komt oplossen. Niet alleen levert dit veelal hilarische tv op (iemand die bijvoorbeeld gegratineerde oesters wil maken en gezoete slagroom uit een spuitbus gebruikt, want 'slagroom'), maar tegelijkertijd biedt de serie een schat aan informatie over de (Vlaamse) Keukenklassiekers en hun (correcte) recepten. Oproep: Piet, kom ook naar Nederland!!

07 september 2008

Route Frankrijk: Braderie in Lille (guimauve)

Tijdens de weergaloze Braderie van Lille (Noord-Frankrijk), elk jaar in het eerste weekend van september, wordt op de Champ de Mars, aan de andere kant van rivier La Deûle, altijd een spectaculaire en mégagrote kermis georganiseerd. Zo één waar de adrenalineshots multipel worden ingespoten en de tanden naar de haaien gaan. Dit laatste voornamelijk door de vele (véle) kramen met berlingots, suikerspinnen (barbe a papa), wafels, nougat, lollies en likstokken, 'croustillons hollandais' (oliebollen, maar dan zònder de rozijnen en sukade) en dropkabels (uiteraard in meer smaken dan alleen het standaard 'réglisse').
Maar mijn (nostalgische) klassieker is Guimauve. Wat? Guimauve!

Ten eerste heb je een Franse snoepkraam nodig die guimauve draait, zoals deze 'À l'ancienne' (hiervoor tijdens de braderie, de Blvd de la Liberté uitlopen richting Citadelle, brug over en op de Avenue du 43ème Régiment d'Infantérie direct rechts). Nou is guimauve al van veraf te herkennen aan de opzichtige pastelkleuren en de opzienbarende kneedmachine (met een drietal armen die om elkaar heen draaien):

Aan de guimauvemolen stond in ons geval een minder dan enthousiast guimauve'meneertje' die duidelijk de pest had in de hele dag guimauve hanteren. Want het kleurige plakspul zakt braaf van zijn plaats en dus mocht het meneertje, tussen het vormen en verkopen van de guimauvestokjes door, de molen draaien en de guimauve herplaatsen. Geen sinecure, als ik zijn chagerijnige gezicht moet geloven.

De guimauve komt in de smaken aardbei, citroen, pepermunt, banaan, viooltjes en tropical en kost €2,00 (1 smaak), €3,00 (2 smaken) of €4,00 (3 smaken). Het meneertje trekt de guimauve tot een dunne streng (die daarmee gaat glanzen), knipt één uiteinde af, wikkelt deze om een stokje en knipt de guimauve los.

En dan heb je je eigen suikerklei, die plakt en zakt zodra je 'm loslaat en glimt en glad aanvoelt als je erover wrijft. Zet er je tanden in en ze blijven spontaan vastplakken; en wanneer je je losrukt van de guimauve trek je alleen maar draden. Sabbelen onmogelijk. Je kan nog het beste 'happen en hopen'. Intrigerend, dus! De 'violette' is nog best goed, maar de 'citron' smaakt voornamelijk naar suiker, zoals ongetwijfeld alle 'parfums' naar suiker smaken...

Overigens heten marshmallows in Frankrijk óók wel guimauve en worden er in Brussel voor Sinterklaas guimauvekes geprodu- ceerd, die dan weer lijken op spekken.