Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

31 augustus 2014

Eitje

Verse eitjes van de enige overlevende kip van mijn goede vriendin E. Anders dan haar advies begin ik met nr.'30' (eitje van gisteren), want ik denk niet dat ik er ooit eentje zó vers heb gegeten!

24 augustus 2014

Muffins met blauwe bessen

"Zondag, zondag. Vandaag blijf ik de hele dag dicht bij je." Die Rob de Nijs is zo gek nog niet. Want wát is er fijner dan zondagochtend ontbijt op bed met een dvd'tje erbij (Teenwolf) ter vermaeck ende vertier?! Ik ben toch niet zo heel erg goed in uitslapen, dus terwijl hij dat wél doet, waag ik me in de keuken aan een copieus ontbijt. Uit mijn goedgevulde voorraadkasten en koelkasten weet ik een aardig plateau lekkere dingetjes tevoorschijn te toveren (verse dadels, een kaasje met fenegriek, kelek, komkommer, tomaatjes, bramen, yoghurt, gekookt eitje) en daar mag best ook een kleine zonde bij. Laat ik to die for blueberry muffins maken. Zo van "oh ja, die heb ik even in elkaar geflanst" lalalalala.

Recept
Meng 225g bloem (ik gebruik 75g rogge-en 150g patentbloem) in een kom met 110g suiker, 2tl bakpoeder, 1tl natriumbicarbonaat, ½tl fijn keukenzout, 80ml (zonnebloem)olie, 1 losgeklopt ei (L) en 120ml melk tot een homogeen beslag. Spatel hier voorzichtig 150 tot 200g blauwe bessen doorheen en verdeel het hele beslag over papieren cakevormpjes in een muffinvorm. Kruimel in een andere kom 50g bloem met 100g (riet)suiker, 60g (koude) roomboter, 1tl gemalen kaneel en ½tl 5spice tot het nèt samenkomt en verdeel de deegkruimels over het muffinbeslag. Bak de muffins in een oven van 175°C in 20 tot 25 minuten gaar.


Rijkgevulde muffin (ik was een beetje te scheutig met besjes) die erg luchtig en zacht van smaak is. De blauwe bessen zijn sappig opengebarsten en geven een licht zurige smaak. De kruimels er bovenop zijn een beetje in elkaar uitgelopen, maar hebben een zoetkorrelige en lekker knapperige textuur. Let wel, een muffin is géén cupcake (maar wat het verschil precies is?!). Versgebakken muffinachtige cakejes doen het natuurlijk goed als indrukwekkend ontbijt annex brunch. Hoewel ik niet weet of ik hier daadwerkelijk voor zou 'sterven'..

Koekjesstekers

Deze stond lang op mijn verlanglijstje (en voor de vijftien euro die ik er uiteindelijk voor heb neergeteld, had ik 'm al best eerder kun- nen aanschaffen): een blik met veertien koekjesstekers. Allemaal rond met diverse afmetingen tussen 11,0 en 2,3cm in doorsnede. Ronde koekjes zijn geen uitdaging meer nu! Ik zie het als een nieuw soort 'ring steken', haha.

23 augustus 2014

Berenpootkoekjes



(wat jammer dat chocola temperen toch moeilijker is dan gedacht)

Geweldige 'bear paw cookies' die gemaakt werden door de lekkere cashewnootkoekjes in gesmolten chocolade onder te dompelen en er per koekje vier klauwen van cashews aan te bevestigen (voordat de chocola hard is). Smaakt naar luxe chocoprince!! De chocolade overheerst natuurlijk wel enigszins over de subtiel nootachtige smaak van cashewnoten en het koekje zelf is eenmaal omhuld met chocolade niet zo knapperig meer. Maar mjam-mjam-mjam-mjam. Hadden berenpoten maar vijftien nagels in plaats van vier. Hoewel je dan feitelijk dus zonnebloemen kunt maken...

Pindakaaskoekjes (maar dan van cashewnoten)

Ik bak teveel. In mijn hoofd tenminste, want irl valt het nogal mee (of liever: tegen). Ik bak teveel; omdat wanneer ik boodschappen doe en ik voorbij de zuivelkoeling loop, ik de roomboter zie liggen en alleen maar denk "ah, mmm, koekjes". Want geen koekje als een zelfgebakken koekje. Met het juiste recept dan welteverstaan.

Recept
Klop 115g boter met 100g pindakaas (of een andere smeuïge notenpasta*), 100g (fijne) kristalsuiker en 110g (licht)bruine basterdsuiker zacht en luchtig. Roer hier 1 ei doorheen tot het volledig is opgenomen. Zeef er 160g bloem, ½tl bakpoeder, ¼tl fijn keukenzout en ¾tl natriumbicarbonaat boven en meng tot een homogeen deeg. Laat het deeg (verpakt in plasticfolie) 1 uur in de koelkast rusten. Rol balletjes van het deeg, schik deze op geruime afstand van elkaar op een met bakpapier beklede bak- plaat en bak de koekjes ca. 12 minuten gaar en goudbruin in het midden van een voorverwarmde oven op 175°C. Laat afkoelen op een rooster.

* diverse notenpasta's verkrijgbaar bij de natuurvoedingswinkel
De bolletjes deeg bakken tot perfecte knapperige koekjes die van binnen nog een beetje zacht 'chewy' zijn. Als de deegbolletjes op de bakplaat worden afgeplat, bakken de koekjes door-en-door knapperig en krokant.

Het is simpel te maken deeg. Én makkelijk te onthouden: op één ei, vier keer honderd gram vet en suiker, plus 160g bloem. En hoewel het deeg al heerlijk smaakt (ja, ik eet rauw ei, ja) en dan bedoel ik hééérlijk. Zijn de gebakken koekjes pas écht verrukkelijk. Liefst vers opeten, wanneer ze net tot kamertemperatuur zijn afgekoeld. Absoluut onweerstaanbaar lekker, ookal zit ik na vier koekjes (al) wel vol.
De koekjes smaken onmiskenbaar naar noten. Al zijn cashewnoten misschien niet uitgesproken genoeg qua smaak. Er zou werkelijk niks mis zijn geweest met pindakaas, maar hij voor wie de koekjes zijn is nou eenmaal verzot op cashewnoten. 
En zo worden dit perfecte berenpootkoekjes...

Piqniq

Hema heeft (hier in Utrecht althans) Piqniq wijn in de aanbieding gegooid. Nu voor €2 per flesje van 187ml, in plaats van twee voor €7,50. Het is zomerse wijn (rosé of sauvignon blanc) uit Frankrijk, in een extra lichte fles met afneembaar glas; volledig recyclebaar. Prima voor een regenachtige zaterdag in augustus die gaandeweg stiekem toch niet zo regenachtig blijkt, zoals vandaag.

21 augustus 2014

Yummy Crayons

Lief cadeautje van schoonzus. 'Crayums' om te vullen met ketchup of andere saus, zodat je er fijn mee op je eten kunt tekenen. Leuk!

17 augustus 2014

Blauw Hilde

Zowel bij landwinkel Land en Boschzigt (€5,90/kg) als Lindenhoff (€8,50/kg), worden blauwe sperziebonen verkocht. Vooral gedopt en netjes in stukken gesneden, contrasteren de 'blauwe' bonen fan- tastisch met hun eigen groene binnenkant. En blauw is dan paars, hè. Ik kan er niet over uit hoe móói ze zijn!

Maar na het (kort) blancheren zijn ook dit gewone groene bonen. Nou, misschien niet helemaal 'gewoon groen'; er zit nog altijd iets blauwigs in deze sperziebonen die absoluut donkerder groen zijn dan gewone. Maar het mooie pimpelpaarse is eruit gebloed. De volgende lading ga ik ongedopt en ongesneden garen; kijken of dát helpt.

De Smaak van Honing

Wanneer je op zoek bent naar een speciaal soort kookboek, is een kringloopwinkel vaak een goede plaats (met uitzondering van de nieuwste uitgaven; daarvoor moet je echt naar de boekhandel). Ik ken geen enkele kringloop waar ze nog meer kookboeken hebben staan, dan op de Zwaaikom (nr. 21) te Amersfoort. Je zou er zelfs 'kookboekkwartet' kunnen spelen met iemand. En ik geloof dat het hier was, dat ik deze "De smaak van honing" heb gekocht. Een kook- boek, volledig gewijd aan honing. Als je van honing houdt dus.

"Honing is niet zómaar iets zoets in een potje - het is een feest van geur en smaak. En het resultaat van een perfecte samenwerking tussen bij en bloem. Waarvan beide profiteren. Toen ik bedacht dat ik best een boek over honing en de genietingen daarvan wilde maken, had ik al direct deze 'bloemlezing' in het hoofd. Bloemen zijn toch de allereerste bron van alle honingen en ik vond dus ook dat zij een hoofdrol mochten spelen."
In dit boek bespreekt de eloquente auteur diverse bloemsoorten plus de daaruit ontstane (monoflore) honing. Zij geeft een aantal recepten waarin de honing in kwestie goed tot uiting komt. En er zijn heel veel kleurenfoto's die vooral de natuur tot hun recht laten komen; plaatjes van settingen met planten en bloemen waarin een gerecht staat of ligt. Het boek is een uitgave van Terra Lannoo. Ge- maakt door Elisabeth de Lestrieux met foto's van Rudolf Blom.

"Iedereen werd steeds enthousiaster over het verschijnsel honing en de oorsprong van die lekkernij. Maar ook het vaak opvallend verschil in smaak is een bron van veel verheugd genieten. Je hebt er in de kookkunst gewoon een extra kruidenrek bij, als je een rij honingsoorten kiest uit totaal verschillende nectarbron."
Eigenlijk is dit niet zozeer een kookboek als wel een boek over ver- schillende soorten honing, waarin 'toevallig' recepten staan. Stel je zou deze onbekende mevrouw de Lestrieux als honingexpert zien, dan is haar boek een prima leidraad om een bepaald type honing in een gerecht goed tot zijn recht te laten komen. Want zij heeft gelijk; er zijn véle soorten honing! Ook springbalsemienhoning is in het boek vermeld: op pagina 92 wordt er een hazelnootvlecht en roodlof in flensjes mee gekookt. Want in "De smaak van honing" kan honing zéker ook hartig.

16 augustus 2014

Rabarcello

Rabarcello is een artisanale likeur, gemaakt van verse rabarber (te koop bij Gall&Gall en o.a.Vinotheek Besseling, Kanaalstraat 65 in Utrecht; €22,99 per fles van 50cl). Helemaal nieuw op de markt en gemaakt van speciaal geteelde rabarber, water, alcohol en suiker. "The luscious taste and fluorescent colour are the natural result of our secret recipe with this mythical ingredient" (moet dat nou in het Engels? jammer). De eerste geur is 'gewoon' die van alcohol. De smaak lijkt eerst zoet maar dan toch eerder zuur. Het vocht glijdt warm door de keel, waarna de alcohol (18%) brandend zijn weg naar beneden baant. En dan wordt inderdaad rabarber geproefd. Ja, bijzonder. Alleen, die naam. Deze "Dutch spirit" heeft weinig van doen met de troebele limoncello uit Italië. Toch? Mooie fles wel. En op de één of andere manier lijkt 'geserveerd met een takje verse tijm' mij een goed idee. Laat die 007 olijf maar zitten.

Route Nederland: Land en Boschzigt

Land en Boschzigt is de oudste biologisch-dynamische tuinderij van ons land. Op slechts een half uurtje van Utrecht (met de auto althans), verscholen tussen de bossen, worden hier sinds 1947 verschillende groenten, fruit en kruiden geteeld. Aanpalend aan een Hilversumse villawijk liggen de uitgestrekte gronden van L&B. Op het smalle zandpad, net niet breed genoeg voor twee auto's (zeker niet de Gooische 4x4 vehikels), is het even zoeken naar een parkeerplek. De eerste is vol, maar even rechtdoor blijkt nog een tweede gelegenheid om de auto achter te laten. Ik loop langs de mestvaalt, waar bovenop een enorme plant met gele courgettes welig tiert. Daarachter liggen de (zelfpluk)velden. Het is zaterdag en het is druk.

De tuinderij draait om groenten, bloemen, boomgaard, winkel, serre, kas, terras en dat alles omzoomd door een singel van oude bomen. Het is hier uiterst sfeervol. En als je het leuk vindt; L&B zoekt altijd vrijwilligers om een biologisch handje mee te helpen: "speciale vaardigheden zijn niet nodig, alleen een zekere mate van waterdichtheid". In het restaurant (de oude kas) is één keer per maand een zaterdagavonddiner, waarvoor gereserveerd dient te worden. Het menu staat vast en je wordt voor €39,95 vier gangen lang gefêteerd. Maar los daarvan kun je van maart tot Kerst (woe tm zo 10-17u) terecht in de Serre voor koffie, thee, taart en lunch (pizza uit de houtoven op reservering).

Het grindterras van de Serre wordt geflankeerd door appelbomen met rijpend fruit. Wat een heerlijkheid om hier rond te struinen. Maar goed, daar kwam ik niet voor. Ik kom winkelen (het is niet voor niks 't Gooij, toch?!). De uitgebreide natuurvoedingswinkel (di tm za 9-17u) is gevestigd in de sfeervolle tuinschuur. De grote trekpleisters zijn de vers van het land geoogste groenten. En ook zonnebloemen, want die zijn schijnbaar in seizoen. Buiten staan palletbakken met verse kruiden. Die zijn ook te koop (de prijs is onduidelijk, maar ik betaal €0,75 voor een klein bosje citroen- melisse en een tiental takjes van twee soorten tijm); je hoeft alleen even een schaar te vragen bij de kassa.

De landwinkel heeft hetzelfde uitgebreide assortiment als een goed gesorteerde andere natuurvoedingswinkel. Je kunt hier voor alle boodschappen terecht (binnen het genre 'bio-dynamisch' dan): pasta's, oliën, specerijen, granen, noten, thee, snoep, reiniging, brood, eieren, wijn, frisdrank en 35 soorten kaas. Ik ben verrukt over de aanwezigheid van fenegriekkaas, zowel koe als geit. In de diepvries wildvlees (en zalm). Verder zie ik cranberryproducten van Terschelling (gedroogde bessen en sap, thee, jam, compôte) en potten van de Heerlijkheid Mariënwaerdt (die kom ik overal tegen; misschien moet ik daar ook eens naartoe).

Ik koop ongelooflijke komkommers van L&B land (€1,25 per stuk), die tot de langste en kromste behoren die ik ooit heb gezien. Maar ze zijn heerlijk, smaakvol en knapperig, zoals ik al meteen ontdek in de auto terug. Verder ga ik weg met kaasjes en suikermaïs (in blad). Omdat de boer himself (of zo kwam hij op mij over) zei dat hij érg blij was met de suikermaïs dit jaar. En nee, ik vroeg niet waarom. Tevens koop ik ook de kleinste en duurste bloemkool ooit (€2,95), maar ik eet zo'n ding rauw en eigenlijk is het belachelijk dat ik goedkope maar bespoten bloemkool bij de buurtsuper haal. Buiten de winkel word ik aangenaam verrast door de zandbak en driewielertjes voor de kleintjes. Te klein voor mij, helaas, maar het is hier desondanks genieten. En mocht je door willen 'oogsten'... als je twintig minuutjes doorrijdt (wel de goede kant op), ben je zo bij de Lindenhoff, waar je je zuurverdiende geld verder op kunt maken aan heerlijkheden!

Paarse bimi

Bij de Lindenhoff koop ik (voor €6,50/kg) paarse broccolispruiten die op de kassabon staan als broccoletti figli (babybroccoli). Het lijkt op een soort purperen bimi met blad. De groentemeneer zegt dat roerbakken de beste optie is, maar je zou het ook rauw kunnen eten; door een salade bijvoorbeeld. Nou, dat treft, want ik heb een prachtige krop verse en knapperige ijsbergsla in mijn mandje. Ik moet even wat schroom over, voordat ik de broccolini (hoeveel namen heeft dit spul?!) met blad en stengel en al rauw opeet. Maar het is best lekker. Het smaakt naar broccoli, maar dan, tja, rauw. Feitelijk ziet het er vooral mooi uit. Maar die twee ons groente heb ik binnen!

N'Ice (op een stokje)

"Alle ingrediënten zijn biologisch (op het Friese kraanwater na) en dit ene ijsje telt 45 calorieën. Wij van N'ice op een stokje zijn ervan overtuigd dat het hoog tijd is voor lekkerdere en gezondere ijsjes vol fruit, fruit en nog eens fruit. Dus 100% natuurlijk en minder suiker".

Mijn watermeloen n'ijsje met munt zit in een soort papieren zakje. Het leek mij de perfecte versnapering voor de terugweg, nadat ik (toch maar weer eens) inkopen had gedaan bij de Lindenhoff. Deze N'ice op een stokje kostte daar €2,75 en ik was er (desondanks) blij mee in mijn aircoloze auto. Lekker fris, zeker niet te zoet, met een (helaas wat te subtiele) smaak van watermeloen en verse munt- blaadjes. Om pragmatische redenen nu even niet van eigen makelij (dat zou de kosten wel drukken, dunkt mij).

Wilde nectarine

Feitelijk kon het niet lang uitblijven na het succes van de 'wilde perziken'. En daar zijn ze dan ook (€3,50 per kg bij Lindenhoff te Baambrugge): wilde nectarines. Sappig en zoet, zoals dat met nectarines moet.

Route Nederland: Park Hoge Veluwe Honing

Voor €8,70 per persoon (kinderen tot zes jaar gratis) verkrijg je voor één dag toegang tot Nationaal Park De Hoge Veluwe. Laat je niet verleiden de auto mee het park in te nemen (ookal is het van ingang Schaarsbergen naar het Kröller Müller ruim 11km), maar parkeer buiten de poort (€3) en pak één van de gratis witte fietsen (die in legio klaar staan door het park). Wie niet zo ver (heen en terug) wil/kan fietsen, begint beter vanaf ingang Ede of ingang Hoenderloo... Er is een reden dat dit natuurgebied in de Lonely Planet staat (en er dus zoveel toeristen zijn): het is hier práchtig. En hoe heerlijk, om zelfs met bewolkt augustusweer (wij regenden niet één keer nat) door bos en over heide te fietsen.

Wat een mens óók goed doet, is een kort bezoekje aan de winkel in het Bezoekerscentrum. Waar potjes jam en (met name) parkhoning te koop staan. Pure, koudgeslingerde klaverhoning (€6,50), échte heidehoning (€10,75) en lokale specialiteiten zoals lamsoorhoning (€7,50) en springbalsemienhoning (€6,25) in een glazen potje met blauw etiket (à 450g). Aan de honing wordt niets toegevoegd; het wordt verkocht zoals de Veluwse bijen het produceren (je ziet de bijenkassen onderweg langs het fietspad staan). En dat is heel iets anders dan de "honing van gemengde niet-EU honing" zoals die in de supermarkt staat!

Ik koop mijn honing sowieso aan de deur, maar deze parkhoning is een onverwacht buitenkansje. De heidehoning blijkt een dikschep- bare, amberkleurige honing die heerlijk zoet en kruidig van smaak is. Echt een rijke honing met karakter. De vele luchtbelletjes in de honing geven een glinsterend effect. De crèmige klaverhoning met zijn homogene beige kleur is veel zoeter. Deze honing smelt weg op de tong. De met zwarte stift op het etiket geschreven naam, doet mij vermoeden dat klaverhoning een seizoensproduct is. Mmmm. Honing staat écht wel in mijn voedseltop5.

15 augustus 2014

Regenboogpasta!



Kook pasta (spaghetti, linguini, fusilli...) volgens de aanwijzingen op de verpakking beetgaar. Spoel af met koud water. Kleur zes delen pasta elk in een afgesloten (Ziploc) plastic zakje met 1-2tl water en een kleur van de regenboog: rood, oranje, geel, groen, blauw, paars. 'Kneed' de kleurstof voorzichtig door de pasta tot deze volledig gekleurd is. Meng de zes kleuren pasta door elkaar en serveer. Hoe cool!!

14 augustus 2014

Tri-Dosha

Het dosha begrip vormt de kern van de ayurvedische leer. De drie dosha's zijn opgebouwd uit de elementen ether, water, vuur, aarde en lucht, en de constitutie van ieder mens zou zijn opgebouwd uit een wisselende samenstelling van deze dosha's. Kapha (structuur), Pitta (stofwisseling) en Vata (beweging). Maharishi Ayurveda (op de site kun je je persoonlijke dosha-verdeling testen) heeft drie verschillende soorten biologische specerijenthee. Ongetwijfeld bedoeld om de balans te handhaven en zonodig te herstellen. Maar los daarvan is het gewoon vooral ook lekkere thee.

Elk doosje (15 zakjes ca. €2,99 bij natuurvoedingswinkels) heeft zijn eigen kleur.
Kapha (rood; kruidig opwekkend) is thee van gember, kruidnagel, zwarte peper, kardemom, geelwortel en saffraan. Deze thee is scherp en pittig met een vurige smaak en de geur van saffraan. Pitta (blauw; mild koelend) bevat kardemom, zoethout, gember, gedroogde rozenblaadjes en kaneel. Deze thee is duidelijk zoeter maar nog wel enigszins pittig met een scherpe specerijentoets in de nasmaak. Vata (groen; zoet warmend) is het zoet(hout)st met een warme kaneelsmaak. Volgens de test heb ik 'pitta-dominantie' maar ik vind persoonlijk Vata het lekkerst.

Maxbrands Shampoo

Coconut & Argan Care Shampoo: fijne shampoos die met één keer wassen je haar goed schoon en zacht maken. En waar je niet zoveel tegelijk van nodig hebt, omdat het prettig opschuimt. De shampoo ruikt érg lekker (vooral die met kokos). En - nou geloof je het niet meer maar het is allemaal waar - kost €1,29 per fles (à 400ml, bij Action). Dat is nog eens een goede tip, dus. Coconut Care blijkt een verzorgingslijn met o.a. ook gezichtsreinigingsdoekjes (€0,79).

12 augustus 2014

Citroenboterkoekjes

Broer en schoonzus kwamen de bruidsfoto's laten zien. Tijdens het eten; wat zoveel betekent als dat ze graag een vorkje mee prikken. Dat is des te beter voor mij, want niet alleen krijg ik dan foto's van mezelf te zien die gemaakt zijn door een professionele fotograaf (misschien sta ik er wel leuk op...), maar ik mag ook de keuken in. En het aanrecht zie ik als een voorrecht. Ik weet ook al precies wat het 'toetje' zal zijn: smeltende boterkoekjes met citroen ("melt in your mouth lemon cookies"). Perfect voor de zoete hap nadien. En zeer geschikt voor bij de koffie (lees: thee).



Recept
Klop 60g zachte boter luchtig met 40g poedersuiker. Roer de zest van 1 citroen (en 1 limoen), 3tl citroensap en 1tl vanille-extract door het botermengsel en klop er vervolgens 80g bloem, een snuf zout en 2tl maïzena doorheen. Vorm een lange rol van het deeg en verpak deze strak in plasticfolie. Laat een uur in de koelkast rusten. Pak de deegrol uit en snijd in plakken. Bak de koekjes in het midden van een voorverwarmde oven ca. 12-14 minuten op 175°C. Bestuif de afgekoelde koekjes ruim met poedersuiker.

Natuurlijk moet er wel een biologische citroen gebruikt worden (en waarom zijn die altijd zo moeilijk te verkrijgen in de winkel?!), anders smaken de koekjes bitter. Of ligt dat nou aan mij dat ik die onpestige was nooit helemáál van een citrusvrucht afgeschrobd krijg?
Dit blijkt een lekker makkelijk 'mix en meng' deeg dat snel klaar is, weinig afwas geeft (een kom, een garde en een mes) en een relatief kleine hoeveelheid koekjes maakt (dat scheelt weer fitness). Die toch genoeg is voor vier personen.

Vier personen? Uhm, ja. Vier inderdaad. Broer had de bruidsfoto's een heel klein beetje thuis laten liggen. Ik dacht eerst dat hij een soort van grapje maakte, maar hun bezoek had vooral een andere reden, zo bleek. Ik word tante! Van een nichtje. Want ik mocht kiezen ;) Ik zal haar te zijner tijd leren hoe ze deze werkelijk hele lekkere koekjes moet maken. Inderdaad wegsmeltend, met een subtiele en toch duidelijk aanwezige citroentoets. Ze zijn niet per se krokant, maar ook niet droog (zoals ze wel ogen, volgens broer) en boterig zonder de boter nasmaak (omdat het uiteindelijk toch meer naar citroen smaakt). De 'afstoffing' met poedersuiker is een hele goede toevoeging en geeft meteen een lekker feestelijk effect, op een erg geconditioneerde oudjaar-achtige manier.

11 augustus 2014

Witte melkchocolade

"Just do it! Think different. Don't leave home without it."
Reclameslogans hebben zo vaak nogal de neiging om ons op naar gebiedende wijze te benaderen. Zo is er vrolijke drop die je moet delen. En chocolade die je schijnbaar juist niet mag delen. Zucht. Maar los van dit soort aanmatigende toontjes is er toch iets zeer interessants aan de nieuwe chocolade'repen' van HandsOff ("just launched at AlbertHeijn & Schiphol"); en dat zijn de combinaties. Naast 'melting milk', 'friendly dark' en 'double dark', is er een drops bar in 'milk meets dark' en (de reep die ik wel móest uitproberen:) 'white meets milk'.

Nou is witte chocola helemaal geen échte chocola, dus wit en melk door elkaar is interessant(er dan melk en puur gecombineerd). Het blijkt te smaken naar de smeltende romigheid van melkerige koet- jesrepen maar dan met daadwerkelijke chocolade in plaats van als 'cacaofantasie'. Lekker wel. Maar 'what's mine is dine' want dit wil ik juist héél graag delen met mijn wittechocoladefan broertje, eh, ik bedoel broer.

Amandel onder de douche

Mijn favoriete scrubcrème met bamboe (Hema, €3,50) heeft ste- vige concurrentie gekregen van de scrubcrème met amandel (óók van de Hema, 150ml €2,50). Beide zijn prima geschikt om onder de douche het gezicht (en décolleté) een fijne scrubbeurt te geven, met als groot bijkomend voordeel dat eventuele make-upresten grondig verwijderd worden (dit is de enige manier die ik ken om totaal en volledig van mascara af te komen). Scrubben is wat dat betreft veel doeltreffender dan peelen en ikzelf houd dan ook van een product met grovere deeltjes, zoals deze. De (overigens echt heerlijke) amandelgeur ruikt misschien een beetje naar amaretto (of marsepein), maar zo gaat dat nu eenmaal met associaties. Voor een zachte schone huid. Waarna ik graag nog coalface gebruik.

Omdat amandel mij in een doucheproduct zo goed beviel (oh wat ruikt dat lekker!!), nam ik ook eens de amandel 'shower cream' (€1, Hema) mee. Het "rijke amandelaroma" is mij te subtiel, maar dit is toch een prettige douchecrème (met yoghurt) voor die prijs. Zoek je echter een écht heerlijke amandeldouche, dan moet je volgens mij de 'Jardins du Monde Amande de Californie' van Yves Rocher (200ml €3 p.stuk maar voor vasteklanten €1,50). Dikcrèmige en zachtschuimende crèmedouche met een geur die je veel later nog ruikt. Er is een hele reeks jardins du monde; deze zijn biologisch afbreekbaar, bevatten geen parabenen of dierlijke producten en zijn gemaakt van natuurlijke (botanische) ingrediënten. Want dat is hoe Yves Rocher rolt.

07 augustus 2014

Groenteroostaart

Omdat broer en (schoon)zus een vorkje komen meeprikken, dook ik de keuken in om een passende avondmaaltijd op tafel te kunnen zetten. Bij voorkeur iets indrukwekkends, wat niet al te veel tijd zou kosten om in elkaar te zetten. Als een soort driegangen-effect in één gerecht, want een mens moet het zichzelf nou ook weer niet té moeilijk maken. Maar dat daarbij best grenzen mogen worden verlegd, staat voor mij buiten kijf. En gelukkig geeft Rudolph (van Veen) mij de juiste inspiratie met zijn groenteroostaart.

Dit 'deeg voor hartige taart' is sowieso een recept om te onthouden (instructievideo op de hierboven gelinkte website van 24Kitchen). Ik vermenig de hoeveelheden met 1,5 en heb (ruim) genoeg deeg voor twee grote (20cm) en twee kleine (15cm) hartige taartjes. Het is een prachtig soepel en lekker elastisch deeg dat zich plakkerig laat kneden, maar erg goed uit te rollen is en zonder scheuren net- jes de bakvorm bekleedt. Na het bakken is het deeg licht opgebold, prettig knapperig goudbruin (óók op de bodem) en erg lekker.

Recept
Klop 210g zachte boter en 200g roomkaas (Monchou) luchtig. Kneed dit met 430g bloem, 1½tl bakpoeder, 1 snuf zout, 7½tl koud water en 2el (appel)azijn tot een soepel deeg. Vorm het deeg tot een ronde schijf en laat deze, verpakt in plasticfolie, een uur in de koelkast rusten. Rol het deeg vervolgens uit op een be- bloemd werkvlak en bekleed er een ingevette (spring)vorm mee. Snijd het overtollige deeg van de rand weg en prik gaatjes in de bodem. De taart zal met vulling ca. 40 minuten moeten bakken in een voorverwarmde oven van 180 ºC.

Ik zou een regenboog groenteroostaart hebben overwogen (rood, oranje, geel, wit, groen, blauw, paars) als ik bijpassende groenten zou hebben gevonden in de kleuren rood en blauw. Maar ik was al behoorlijk in mijn nopjes met de gele en paarse wortelen (van toko Persepolis) en de gele courgette die ik bij 'de boer' had gescoord. Samen met een pastinaak en 'gewone' courgette en wortel was dat toch ook al een mooi kleurenschema.
Op de deegbodem een mengsel van Monchou roomkaas, dooiers en (veel) verse dragon (2x de hoeveelheid uit het originele recept) en daarna hoefde ik 'alleen maar' de groenterepen in roosvorm te schikken. En nee, ik heb geen mandoline; maar met een kaasschaaf ging het ook goed. Het enige wat ik jammer vind, is dat sommige repen daardoor hoger uit de vorm komen dan andere. De stroken groente zijn makkelijker te plaatsen  als je ze tussendoor met het roomkaasmengsel bestrijkt. Zodat ze aan elkaar plakken en niet steeds omvallen.

Zo hé. Dat is een mooi taartje. En het serveert idd indrukwekkend, zéér indrukwekkend zelfs. Na aansnijden valt het alleen allemaal een beetje uit elkaar; dat is jammer van het rooseffect maar maakt het prikken wel makkelijker. Maar je zou bijvoorbeeld ieder zijn eigen éénpersoonstaartje kunnen serveren. Het deeg is neutraal van smaak (en heeft volgens mijn smaakpapillen meer zout nodig - maar dat was natuurlijk zo opgelost). De verse dragon met prettige anijssmaak is erg lekker, maar op zich niet genoeg om volop smaak te geven. Méér kruiden dus. Of een volgende keer zou ik in plaats van Monchou waarschijnlijk Boursin gebruiken.
En het toetje was óók erg geslaagd!

04 augustus 2014

Vanille-extract maken

Wie vaak bakt, heeft (veel) vanille-extract nodig. Die kun je kopen als (enigszins inferieur) vanille-essence van bijvoorbeeld Oetker (in het supermarktschap) of als (superieur maar duurder) 'organic madagascar bourbon pure vanilla extract' bij de natuurvoedings- winkel. Nou moet je op sommige dingen gewoon niet bezuinigen. En vanille-extract is zo iets. Je hebt er steeds maar een beetje van nodig en het verschil in kwaliteit zal een groot verschil in smaak maken. Maar wist je dat het heel erg makkelijk is om zelf vanille-extract te maken? Zó belachelijk makkelijk zelfs, dat ik me bijna afvraag hoe het kan dat ik nooit eerder heb gedaan.

Al wat je hoeft te doen is (zachte, verse) goede vanille-stokjes in de lengte doormidden snijden en ze met een paar tegelijk in een goed afsluitbaar, glazen flesje doen. Dit vervolgens aanvullen met goede wodka (minstens 35% alcohol) en zeker twaalf weken laten trekken op een liefst donkere plek. Occasioneel schudden. Ik vond zelf de vanille-stokjes van Jumbo (€0,99 per stuk) meer dan goed genoeg en ik heb er acht in een fles Smirnoff van 500ml gepropt. Nou weet ik niet of dit nou echt goedkoper is, dan de dure versie uit de winkel aanschaffen; maar het joepie-effect is wel véél groter!

Nu, ruim vier maanden later, is de 'triple distilled vodka' prachtig donkerbruin gekleurd en heeft zich een fijn (alcoholisch) vanille- aroma ontwikkeld. Het zal wel een aantal baksels duren voordat dit zelfgemaakt vanille-aftreksel op is. Tenzij ik natuurlijk kleine flesjes weg blijf geven; want zelfgemaakt vanille-extract blijkt ook nog eens een heel leuk kookkado!